|
<<Terug
Mijn naam is Peter en eens was ik een doodgewone en gelukkige man
samen met mijn partner.
2003/2004
Op een gegeven moment ontdekte ik een hevige pijn in mijn kruis,dan
wel aan mijn piemel.
De gehele beweegbare huid om de schacht was dik en rood, wist ik wat
dat was?
Na jarenlang de dermatologie te hebben platgelopen in AZ Maastricht
en de nodige zalfjes en puncties te hebben laten uitvoeren kwamen we
erachter dat er een zekere ziekte melkerson Rosenthal aanwezig was
in dat gebied, iets met verstopte vochtvaatjes (oedeem).
Ook oedeem therapie hielp niet. Het fluctueerde soms dikker soms
dunner, zalfjes hielpen niet of nauwelijks,zelf het hele dure
Remicade mocht niet baten. Het einde van de dermatologie was in
zicht en ze konden niks meer voor me betekenen.
Nog een plastisch chirurg geraadpleegd en hij verteld me dat het
beter was om er niks meer aan te doen,niet snijden dus.
Dan ben je onder tussen in februari 2007, 4 jaar verder, zoekende op
internet kom je uit bij een kliniek in Maastricht bij een plastisch
chirurg die daar werkzaam is.
Wij,ik en mijn vriend op gesprek geweest bij hem thuis, een
privékliniek in het Belgische Rotum, hij bekeek mijn piemel en zei
"dat gaat goed komen"hij zei dat de ingreep althans de last niet
meer zou voorstellen dan een besnijdenis.
Deze dokter kwam zo ongelooflijk vertrouwd en betrouwbaar over
GEWELDIG!.
Hij was mijn laatste strohalm, iedereen verwijt het mij nu dat ik er
toch in heb laten snijden maar ik was toen teneinde raad en als een
dokter het zo fantastisch voorspiegelt dat het appeltje eitje is ga
je overstag.
Hij zou de piemel in de langsrichting opensnijden en dan de
vochtvaatjes eruit halen, fluitje van een cent, het gebeurde in juni
2007 toen ik onder het mes ging, enkele uren na de operatie was ik
al thuis. Dus dacht geweldig!!! helaas de nog aanwezige voorhuid
(tuitje) stierf af en een 2de operatie zat eraan te komen en ik werd
besneden.
Niks aan de hand...... we doen het de eerste 40 jaar van mijn leven
met een velletje en de rest zonder, geen probleem.
Enkele dagen daarna, zoals zich bij elke mannelijk lid in de
nachtelijke uren diverse erecties zich aankondigen,en dus die drukte
tegen de hechting. Zo erg dat ik er pijnstillers voor kreeg en zelf
opzoek ging naar pilletjes voor het voorkomen van erecties, maar die
bestaan niet.
En toen gebeurde het, de operatienaad scheurde open en de beweegbare
huid trok zich terug zoals je een mouw van een trui opstroopt. Ik
ben toen gelijk naar de dokter gegaan en gevraagd "wat is dit". Hij
zei en bleef volhouden dat dit niet erg was en goed kwam, dit bleef
hij telkens zeggen............ als je dit zo elke week/maand verteld
wordt ga je op een gegeven moment niet meer geloven.
We zijn toen naar een ander ziekenhuis geweest in Heerlen en een
andere dermatoloog eens laten kijken, en die schrok zich een hoedje.
En zei hier had dus nooit in gesneden mogen worden, hij maakte een
verwijsbrief voor het V U in Amsterdam.
Ondertussen bleef mijn zogenaamde goede plastisch chirurg volhouden
dat er niks aan de hand was en het GOED zou komen, ongelooflijk hé,
hij zei wel dat hij goed verzekerd was.
n Amsterdam werd in maart 2008 de opgekropte huid los gesneden en
een nieuwe huid om de penisschacht heen gelegd, met huid uit mijn
lies. Helaas heeft dit ook niet het gewenste resultaat behaald, nog
diverse operaties en lipofilling's moeten nog volgen.
Trouwens ik verwijd de plastisch chirurg van het VU niks, hij moest
rotzooi van een ander opknappen en zou het dus nooit zo gedaan
hebben.
Ondertussen is mijn vakman een jaar geschorst door het Tuchtcollege
een zaak die ik samen aangespannen heb met de Inspectie voor de
Volksgezondheid, wat zijn dat warme mensen er heerst in mijn geval
geen bureaucratie. Ze hebben ook de werkgevers in België ingelicht
waar mijn vakman werkt, dus dit blijft hem achtervolgen. Mijn
advocaat in Nederland is al meer dan 2 jaar in gevecht met de
verzekering van de kliniek waar ik verminkt raakte, er is niet
zomaar een deskundige die mij wil expiditeren.
Een gesprek met de directeur van de kliniek in het verleden leid tot
de uitspraak "meneer alles zal goed komen". De vakman is ontslagen
en wij vormen 2 handen op een buik.
En dat is eigenlijk het ergste wat je kan overkomen. LOZE BELOFTES,
de directeur heeft helaas nooit meer van zich laten horen.
Ook tegen hem loopt een tuchtzaak.
Hij wist niks van die speciale behandeling jegens mij in zijn
kliniek en dat verwijt ik hem zwaar.
Ondertussen heb ik de media opgezocht, wereldnieuws werd het!!!!!
In alle kranten heeft het gestaan, ook de lokale tv is hier geweest,
de tuchtzaak stonden ze met naam en toenaam in de krant.
Dat is het enige wat ik kan dien jegens hun, ze hebben mijn leven
verwoest.
Er is wat heel belangrijks van je afgenomen, je penis, klaarkomen en
penetratie IS NIET MEER MOGELIJK.
Plassen moet ik zittend en dan je hersens,psychisch ga je hier kapot
aan.
En dan laten de chirurg en de directeur het afweten, in mijn volgend
leven word ik ook chirurg.
En hoop deze heren onder het mes te krijgen!!!!!!.
Omdat het geheel nog wat te willen verbeteren en wat mooier te maken
zeiden ze in het VU in Amsterdam dat er een lipofilling ( eigen vet)
op zn plaats was.
Via internet kom je dan terecht bij Syl, van Legaal Verminkt. Een
hartverwarmende vrouw uit de Achterhoek, op bezoek geweest bij haar
en haar plastisch chirurg geraadpleegd Paul Kouwenberg.
Dus dit staat me voor 2010 op het programma, lipofilling met eigen
lichaamsvet.
Ook een bekende advocaat van haar adviseerde een advocaat uit België
Antwerpen die de operatie aan gaat klagen. Ze worden deze week voor
de rechter gedaagd, zo gaat dat in België...... dus we hebben nog
een lange weg te gaan, we willen niet opgeven en dit zal ook niet
gebeuren.
Nou zijn wij aan de beurt!!!!!!!!!!!!!!
Peter
<<Terug
|
