<<Terug
Bericht van Sylvia Veerman
HET LEVEN NA EEN VERMINKING.
Zelf ben ik
ernstig verminkt geweest door fillers. Jaren bezig geweest met
overleven.
Dan krijg ik te horen borstkanker in beide borsten.
Zoiets is niet te bevatten en je komt in
de zoveelste nachtmerrie terecht. Maar hier is een goed
behandelprotocol voor.
Voor fillers nog niet.
Eerst amputatie beide borsten, dan
bestraling en daarna chemo.
Gelukkig zijn er zoveel mogelijkheden om
je staande te houden met pruiken en protheses.
Op het moment dat ik de behandelingen
moest ondergaan waren er maar heel weinig mensen op de hoogte van
mijn ziekte.
Ik merkte dat mijn gevoel van waardigheid
heel belangrijk voor me was. Toen ik verminkt was in mijn gezicht
kreeg ik talloze vervelende opmerkingen zoals "EIGEN SCHULD DIKKE
BULT". Met
deze ziekte ben je meteen zielig en krijg je dit soort van
opmerkingen niet te horen.
Terwijl ik de verminking in mijn gezicht
niet zelf had aangericht.
Na mijn laatste chemo, ging ik snel de
volgende weg bewandelen door implantaten te laten plaatsen.
Dit is ook best wel een lange weg
geweest. De
borst die niet bestraald is geweest, daar werd een lege prothese in
geplaatst en iedere week werd die opgevuld. Toen de huid genoeg was
opgerekt , werd deze verwijderd en kreeg ik de echte implantaat
geplaatst.
Bij de andere borst werd de methode gebruikt (doordat deze huid
bestraald is geweest) mijn rugspier daar is een borstspier van
gemaakt en de huid van mijn rug is gebruikt voor de borst.
Daarna tepelcorrectie.
Deze periode heeft me erg veel
geleerd. Hele fijne medische mensen om me heen die me geweldig
verzorgden.
Voor al die mensen die verminkt zijn in hun gezicht, laat ze in hun
waarde en veroordeel ze niet.
Ze kunnen geen gebruik maken van een
vermomming.
IK KAN HET WETEN EN VOELEN.
Sylvia Veerman
<<Terug
|