<<Terug

Bericht van Sylvia Veerman

HET LEVEN NA EEN VERMINKING.

Zelf ben ik ernstig verminkt geweest door fillers. Jaren bezig geweest met overleven.
Dan krijg ik te horen borstkanker in beide borsten.
Zoiets is niet te bevatten en je komt in de zoveelste nachtmerrie terecht. Maar hier is een goed behandelprotocol voor.
Voor fillers nog niet.

Eerst amputatie beide borsten, dan bestraling en daarna chemo.
Gelukkig zijn er zoveel mogelijkheden om je staande te houden met pruiken en protheses.
Op het moment dat ik de behandelingen moest ondergaan waren er maar heel weinig mensen op de hoogte van mijn ziekte.
Ik merkte dat mijn gevoel van waardigheid heel belangrijk voor me was. Toen ik verminkt was in mijn gezicht kreeg ik talloze vervelende opmerkingen zoals "EIGEN SCHULD DIKKE BULT".
Met deze ziekte ben je meteen zielig en krijg je dit soort van opmerkingen niet te horen.
Terwijl ik de verminking in mijn gezicht niet zelf had aangericht.
Na mijn laatste chemo, ging ik snel de volgende weg bewandelen door implantaten te laten plaatsen.

Dit is ook best wel een lange weg geweest.
De borst die niet bestraald is geweest, daar werd een lege prothese in geplaatst en iedere week werd die opgevuld. Toen de huid genoeg was opgerekt , werd deze verwijderd en kreeg ik de echte implantaat geplaatst.
Bij de andere borst werd de methode gebruikt (doordat deze huid bestraald is geweest) mijn rugspier daar is een borstspier van gemaakt en de huid van mijn rug is gebruikt voor de borst.
Daarna tepelcorrectie.

Deze periode heeft me erg veel geleerd. Hele fijne medische mensen om me heen die me geweldig verzorgden.
Voor al die mensen die verminkt zijn in hun gezicht, laat ze in hun waarde en veroordeel ze niet.
Ze kunnen geen gebruik maken van een vermomming.

IK KAN HET WETEN EN VOELEN.
Sylvia Veerman

<<Terug